ഏകനായി സ്വയം

എന്‍റെ കണ്ണുനീരില്‍ നിന്‍റെ സ്പര്‍ശം ഉണ്ടായിരുന്നു....തകര്‍ന്നു പോയൊരു വീണയില്‍ ഇഴ ചേര്‍ന്നോര ശ്രുതിയില്‍ എന്‍ ഹൃദയ തന്ത്രിയില്‍ വീണ്ടും നിനക്കായി ഒരാത്മരാഗം കൂടി.... വിങ്ങുമെന്‍ മനസിന്‍റെ നോവാര്‍ന്ന രാഗത്തില്‍ ഇടറുമീ പാദങ്ങള്‍ നിന്നെ തേടി അലയവേ.... എങ്കിലും സ്വരരാഗലയമാവ താളത്തില്‍ നിനക്കായ് മുഗ്ധസംഗീതം കൃതിക്കവേ....വീണ്ടുമാ മാരീചിക തന്നിലായി ഇടറുമെന്‍ മനസോ വഴിയോര വക്കില്‍ നിന്നെയും കാത്തു ഏകനായ് സ്വയം...
~ റോസ്മരിയ